
تفاوت بین حسابداری مالی و مدیریتی چیست؟
تفاوت بین حسابداری مالی و مدیریتی در این است که حسابداری مالی فرآیند جمع آوری داده های حسابداری برای ایجاد صورتهای مالی است. در حالی که حسابداری مدیریتی شکلی از پردازش داخلی است که در معاملات تجاری استفاده می شود.
صدور گواهینامه های مهارت و ارزشیابی حسابداران برای هر یک از این انواع حسابداری نیز متفاوت است. افرادی که در حسابداری مالی آموزش دیده اند دارای توانایی هایی در حسابداری مالی هستند و در نهایت حسابدار رسمی خواهند شد. در حالی که افرادی که دارای تجربیات تخصصی در حسابدار مدیریت معتبر هستند در شاخه حسابداری مدیریتی آموزش می بینند.
این درک که آموزش بیشتری برای حسابداری مالی لازم است ، ممکن است در نرخ بالاتر دستمزد حسابداران مالی نسبت به حسابداران مدیریت منعکس شود.
همچنین ، موارد زیر تفاوت بین حسابداری مالی و مدیریتی را نشان می دهد:
سیستم های حسابداری مالی فقط به ایجاد سود اهمیت می دهد و نه سیستم کلی عملکرد شرکت. در مقابل ، حسابداری مدیریتی به دنبال پیش بینی و تشخیص تنگناها و عامل پیشنهاداتی در حل مسائل و مشکلات ایجاد شده اینگونه تنگناها است و راه های مختلفی برای افزایش سود با از بین بردن مسائل مربوط به تنگنا را بررسی می کند.
گزارشات متمرکز
حسابداری مالی بر ایجاد صورتهای مالی برای استفاده صاحبان سرمایه داخلی و خارجی ، متمرکز است. اما در حسابداری مدیریتی بر گزارشگری عملیاتی متمرکز است و مورد استفاده آن مدیران و صاحبان سرمایه داخلی است.
تجمیع
حسابداری مالی کل گزارشها را بصورت ارقام مبلغی و مقداری ، بررسی می کند. در حالیکه گزارشهای حسابداری مدیریتی در سطح دقیق تری مشاهدات خود را منتشر میکنند به عبارت دیگر حسابداری مدیریتی بر گزارش های دقیق مانند سود حاصل از محصول ، خط محصول ، مشتری و منطقه جغرافیایی تمرکز دارد.
بهره وری
سودآوری و کارایی یک تجارت از طریق حسابداری مالی گزارش می شود. گزارش های حسابداری مدیریتی به این دلیل تهیه می شوند که آنچه را که باعث ایجاد مشکل در فرآیندها می شود را نشان دهند و نیز راهکاری بر چگونگی رفع این مشکلات پیشنهاد نماید.
زمان سنجی
صورتهای مالی در پایان دوره حسابداری تهیه و صادر می شوند. در حالیکه ممکن است گزارشهای مدیریتی مکرراً تهیه و منتشر شود ، تا اطلاعات مربوط به مواردی را که مدیران و تصمیم گیرندگان نیاز دارند ، بلافاصله در اختیارشان قرار دهند.
ارائه اطلاعات
برای اثبات صحت سوابق مالی ، دقت قابل توجهی لازم است. حسابداری مالی برای گزارش دادن نیاز به مستندات و اطلاعات دقیق دارد در حالی که حسابداری مدیریتی غالباً با برآوردهای مخالف با واقعیت های اثبات شده سرو کار دارد. چرا؟ به این علت که در حسابداری مدیریت اطلاعات مبلغی و مقداری برای تهیه گزارشات مطلوب و کارآمد ، کافی نیست.
استانداردها
وقتی حسابداری مدیریتی برای مصرف داخلی انجام می شود ، هیچ مجموعه ای از استانداردها برای تهیه آن اطلاعات وجود ندارد. از طرف دیگر ، حسابداری مالی باید از استانداردهای مختلف حسابداری پیروی کند.
بازه زمانی
حسابداری مالی به گذشته نگاه می کند تا نتایج مالی را که قبلاً به دست آمده است ، بررسی کرده با اطلاعات گزارش شده فعلی مقایسه کند ، بنابراین از نظر تاریخی متمرکز است. حسابداری مدیریتی با پیش بینی به آینده ، نگاه می کند.
ارزش گذاری
حسابداری مالی مربوط به دانستن ارزش مناسب دارایی ها و بدهی های یک شرکت است. حسابداری مدیریتی تنها به ارزش این موارد در بهره وری یک شرکت مربوط می شود و وقتی ارزش دارایی ها و بدهی ها مورد توجه حسابداری مدیریت قرار می گیرد ، در مسیر بهره وری و فرآیند بهای یابی کیفیت ، هم راستا باشند.
در این مقاله همچنین به این نکته نیز خواهیم پرداخت:
آیا حسابداری مدیریتی ، اصول پذیرفته شده حسابداری (GAAP) را دنبال می کند؟
گزارش های حسابداری مالی که در داخل و خارج از یک رویداد تجاری تهیه و منتشر می شوند و توسط GAAP و IFRS اداره می شود. انتشار صورتهای مالی پیروی از مقررات برای ارائه اطلاعات صحیح را ضروری می سازد. گزارشهای حسابداری مدیریتی فقط در داخل سازمان تهیه و ارائه می شوند. بنابراین مشمول چنین قوانینی و مقررات نیستند و طبق قوانین لازم نیست از هر استاندارد حسابداری پیروی کنند.
GAAP
اصول حسابداری پذیرفته شده (به انگلیسی: Generally accepted accounting principles, GAAP) ضوابط و قواعد کلی است که مورد قبول گروه بیشتری از اهل فن میباشد. و عملاً سر مشق و راهنمای آنان قرار میگیرد. بدون پیروی از این ضوابط، عملیات حسابداری و نتایج حاصله از آن برای اشخاص ذیعلاقه دارای مفهوم مشترک نخواهد بود. چنانچه هر حال حسابدار بر اساس ذوق و سلیقهٔ شخصی خود مبادرت به انجام عملیات حسابداری، نگاهداری حسابها و تنظیم صورت حساب کند حاصل کار او برای دیگران فایده کافی نخواهد داشت و مقایسه نتایج فعالیتهای مالی یک مؤسسه در ادوار مالی مختلف و صورت حسابهای مؤسسات مشابه با یکدیگر امکان نخواهد یافت. اصولی که اجرای آن ها مستلزم اجرای دقیق استاندارد ها و رویه های از پیش تعیین شده حسابداری میباشد.